श्रावण
*****
मनातला ओला श्रावण
पंख्या खाली गेला वाळत
किती टाळले भिजायचे
वितभर छत्री डोई पकडत
फुटपाथवर पाणी चढले
कुठल्या कुठल्या नाल्यातले
सारे वेणी फुले हारवाले
कधीचेच ते गायब झाले
कधी कुठली ट्रेन भेटणार
मस्टरला वा खाडा पडणार
तो तिचा अन् डबा कुठला
चढण्याचीच जर मारामार
रंग गंध अरे भान कसले
ओले दमट श्वास कोंडले
डोळ्या मधले चित्र तिचे
धावपळीत जणू ओघळले
स्वप्नांचेच हे परी असे शहर
स्वप्न जगते मुठीत घेवून
दिसता ती थकली भिजली
वादळ झेलतो वादळ होवून
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा