ओघळून स्वप्न सखी
आज माझ्या दारी आले
एक नवे धुंद गीत
पुन्हा मनात जागले
||
कळल्या वाचून
काही
मी माझ्यात हरवले
अनंत उल्का लेवून
मनी आकाश सजले ||
या ओढीस काय
म्हणू
मी नाव कुठले
ठेवू
या सुखाच्या
वणव्यात
जळून कितीदा जावू
||
सुख दु:खाच्या
पल्याड
मी क्षणात या थिजले
मधुकण अमृताचे
मी झेलूनिया
घेतले ||
मी जन्म होवूनि
सखी
या जीवनास भेटले
जे होते रिते
रिते ते
हृदय आज भरले ||
डॉ.विक्रांत
प्रभाकर तिकोने
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा