फुलझडी २
ती मंत्रमुग्ध नजर
खिळलेली कुणावर
अजाणता क्षणभर
मी व्याकुळ जन्मभर
ते ओझरते पाहणे
कुणी हरखून जाणे
मनात फुलझडीचे
अजून तडतडणे
माझे सजलेले गाणे
जन्म फुलांनी भरणे
तिचे व्याकुळ तराने
स्मृती सुवर्णी खिळणे
तुझी माझी भेट जरी
परत होणार नाही
माझ्यात तुझे असणे
कधी मिटणार नाही
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोने
kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा