शनिवार, ३१ मे, २०२५

विजय नाईक (श्रद्धांजली)

 
विजय नाईक (एसी ऑपरेटर ) श्रद्धांजली
***********************
तशी रूढ अर्थाने ही कविता
श्रद्धांजलीपर नाही म्हणता येणार .
तर हे विजयचं अचानक अकाली जाण्यावर
केलेले चिंतन आहे असे म्हणता येईल.

तसा विजय नाईक 
कुठल्याही प्रशासनाला आवडणारी 
व्यक्ती कधीच नव्हता. 
पण विजयला सांभाळणे 
हा त्यांचा नाईलाज होता. 
महानगरपालिकेत काही 
असेही विभाग आहेत 
येथे खरोखरच काहीच काम नसते 
तरीही तेथे माणसाला नेमावे लागते. 
त्यापैकीच एक विभाग म्हणजे 
एसी डिपारमेंट. 
माफक काम आणि एसी चालू बंद करणे 
एवढेच त्यांचे  मुख्य कर्तव्य.
त्यामुळे हाताशी असलेला 
प्रचंड रिकामा वेळ 
आणि ड्युटी वरती काय करायचे
हा पडलेला प्रश्न ..१
त्यामुळे त्या डिपार्टमेंटची 
बहुसंख्य कामगार हे दुर्दैवाने 
व्यसनाधीनतेकडे वाहत जातात. 
किंवा हाताशी वेळ असल्याने
कामगार संघटना सारख्या 
उपद्व्यापच्या मागे लागतात.
कामगार संघटने मधून त्यांना 
एक प्रकारचं मोठेपणा 
एक वलय प्राप्त होतो 
बऱ्याच वेळा त्यात 
दादागिरीचाही भाग असतो. 
अन् इतरही अवाच्य फायदे असतात
तसेच ड्युटीवरील केलेली  व्यसनाधिनता 
त्यामुळे लपवता येते लपली जाते

विजय जर कामगार संघटनेमध्ये नसता 
आणि व्यसनी नसता 
तर माझा अतिशय आवडता 
कामगार झाला असता. 
त्याचे व्यक्तिमत्व 
त्याचा जगाकडे पाहण्याचा दृष्टिकोन 
व्यवहार ज्ञान 
विषयाचा आवाका समजायची बुद्धिमत्ता 
आणि चौफेर  ज्ञान
त्याची कौटुंबिक बांधिलकी ..२
कुटुंबावर असलेले प्रेम 
हे गुण मला अतिशय आवडायचे.
पण जठार आग्रे व विजय हे त्रिगुण 
एकत्र समोर येवू नये असेच वाटायचे .

मी विजयला भेटलो तेव्हा 
फारसा ओळखत नव्हतो.
पण जेव्हा ओळखू लागलो 
तेव्हा लक्षात आलं 
या माणसाला 
सुधारवता येणे शक्य नाही.
मग त्या भानगडीत 
मी कधीच पडलो नाही  
त्यामुळे आमच्या मध्ये 
कधीही कटूता आली नाही 
माझ्या हॉस्पिटलमधील काळात 
त्याने मला कधीही कुठलाही 
उपद्रव दिला नाही 
हेही एवढे सत्य आहे

विजय निवृत्त झाला आणि 
काही महिन्यांनीच 
त्याच्या प्रिय पत्नीचे निधन झालं.
हा आघात त्याच्यासाठी फार मोठा होता 
अन हा धिप्पाड देहाचा वटवृक्ष 
आतून खचला गेला..३
त्याची लाडकी लेक ही 
परदेशात शिकायला गेली 
बांधलेलं प्रचंड मोठं घर 
आणि घरात एकटा विजय
मग ते त्याचे पिणे वाढत गेलं 
आयुष्यातील वीस वर्ष तरी 
 त्यांनी स्वतःच्या हाताने 
पुसून टाकली असावीत .

असे अनेक विजय महानगरपालिकेत 
आजही आहेत .
ज्यांना महानगरपालिका सांभाळत आहे 
आणि संघटना पाठबळ देत आहेत. 
या विजयच्या आत्म्यास सद्गती लाभो 
अशी परमेश्वरास मनापासून प्रार्थना. 
आणि इतर विजयां च्या वाट्याला 
अशी वेळ येऊ नये 
ही सुद्धा परमात्म्याजवळ प्रार्थना.

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शुक्रवार, ३० मे, २०२५

वेडे गीत

वेडे गीत
********
एक वेडे गीत माझे 
मी तुला देणार होते
मेघ ओंजळीत घेत 
सवे  भिजणार होते

त्या तुझ्या स्वरात मंद 
झोका झुलणार होते 
वेचून एकेक चांदणी 
माळ तुला देणार होते 

होय होते स्वप्न वेडे 
हाती धरवत नव्हते 
लाख ओघ पावसांचे 
मिठीत मावत नव्हते 

आणि गेला ओलांडून 
ऋतु तो कळल्यावाचून 
मी क्षितिजा वरी त्या 
अजून आहे रेंगाळून

तू असे कुण्या दिशेला 
कोण व्यापारात अजून 
तेही मज ठाव नाही 
स्मृती साऱ्या विखरून

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

गुरुवार, २९ मे, २०२५

लव्ह , लॅब आणि रिपोर्ट

लव्ह , लॅब आणि रिपोर्ट
*******************

रक्त माझे आज तुझ्या लॅबमध्ये येणार आहे 
बघ निरखून त्यात नाव  तुझे असणार आहे ॥

पाहील्याविना कुठले कुणाचे हे नमुने आहे
माहीत मला काम तू भराभर करणार आहे ॥

जर कदाचित विसरशील तू नाव ते बघणे 
हरेक पेशी तरीही तुला ओळखणार आहे॥

बघत आहेस तू ते त्यांनाही कळणार आहे 
पाहता तू त्याकडे रंग त्यांचा बदलणार आहे ॥

दाखव जरा ओळख त्या भेट तर घडणार आहे
चुकू दे मान्य मला रिपोर्ट तुझा चुकणार आहे ॥

होय ग नक्कीच रोग भलता दिसणार आहे
पण मी कधी काय केली तुझी तक्रार आहे ॥

हवा कुणाला उपचार इथे प्रेम आजार आहे
बरा न व्हावा कधीही जीवनाचे उपकार आहे. ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

मंगळवार, २७ मे, २०२५

लास्ट स्टेज कॅन्सर


लास्ट स्टेज कॅन्सर 
*************************
आस जगण्याची सुटता सुटेना
झिजतोय देह मन स्वीकारेना 

अडकला जीव पुन्हा प्रतिबिंबी
तडकली काच  आकळेना बिंबी

सोड बाई आता फाटलेली खोळ 
सोसते का दुःख पाहवेना हाल 

असतो का दुष्ट देव मरणाचा 
वेदनेचा डोह किंवा प्राक्तनाचा 

फाटलेला खिसा बेजार लाचार 
निरोप देण्यास उत्सुक अपार 

तया प्रेम नाही असे मुळी नाही
मागे उरणाऱ्या हिशोबाची वही 

मृत्यूहून अशी प्रतीक्षा मृत्यूची
पाहणे ही जणू सजा स्वकीयांची
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

सोमवार, २६ मे, २०२५

पाऊस

पाऊस
*******
घेवून आभाळ डोक्यावर
वारा भणाणत येत आहे
घालीत सडा जगभर 
रानोमाळ उधळत आहे ॥

चिरपरिचित तरीही नुतन
धून कानी पडत आहे 
मातीवरती पाय ओले 
झिम्मा फुगडी खेळत आहे ॥

माझ्या मिठीत स्वप्न तुझे 
पुन्हा पुन्हा अंकुरत आहे 
कणाकणातील  गूढ ऊर्जेत 
घट सुगंधी फुटत आहे ॥

ते विजेचे नृत्य नव्हे गं 
जणू माझेच मनोगत आहे 
तुझ्या कुरळ्या केसात गर्द
श्वास होवून उधळत आहे ॥

झरे फुटले कातळातले
साद जीवनास देत आहे 
वृक्ष जुना तो पुरातन मी
अश्वस्थासम हिंदोळत आहे ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शनिवार, २४ मे, २०२५

उंबरा

उंबरा 
*****
क्रमप्राप्त आहे आता उंबरे तुटणे 
सहाजिकच झाले आहे 
आता घराला उंबरे नसणे ही
लिव्ह इन रिलेशन चा जमाना जात आहे 
लिव्ह इन रिलेशन बेंचिंग मागे पडत आहे
लिविंग अपार्ट टुगेदर चा जमाना येत आहे
काळाची ही गरज आहे का ?
स्वार्था ची परिसीमा आहे का ?
स्वैराचाराच उत्कर्ष आहे का हा?
कळत नाही पण 
सारेच विवादाचे विषय आहेत 
स्त्री पुरुषाला एकमेकांची गरज असणे 
आणि एकमेकांवरती वर्चस्व ही नसणे
एकमेकांपासून मिळणारे सुख हवे असणे 
पण त्या सोबत राहण्यामुळे 
येणाऱ्या जबाबदाऱ्या नको असणे
अशा विचित्र मानसिक अवस्थेमध्ये 
ही पिढी जात आहे.
आणि आमची पिढी अजूनही 
उंबऱ्याच्या आठवणी उगाळत आहे.
कदाचित एखाद अर्धी पिढी अजून 
पण त्या नंतर.?
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शुक्रवार, २३ मे, २०२५

ओंजळ

ओंजळ
******
दत्ता किती जमवावा 
सांग शब्दज्ञान ठेवा 
किती कुठे भटकावे
या गावाहून त्या गावा

चित्रिची गाय जाणली 
दूध लागू दे ओठाला 
कंटाळलो त्रिगुणा या 
गुणातीता ये भेटीला 

झाले गीता भागवत 
तत्वज्ञान वाचूनिया 
भारावलो आनंदलो
कथा गोड ऐकुनिया

पाण्याविन कोरडा जो
काय करू त्या आडाला 
ओल खोल दे भावाची
झरा लागू दे  भक्तीला 

कुणी पाणक्या कृपाळू 
वा भेटू दे रे वाटेला 
ओंजळीने शांत व्हावा
जीव हा तहानलेला 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

गुरुवार, २२ मे, २०२५

प्रेम

प्रेम
****
एकदा प्रेम झाल्यावर 
जे विसरलं जातं 
ते काय प्रेम असतं 
एकदा दिवस उजेडला की 
सारं जग प्रकाशाचं असतं 
तिथं माघारी फिरणं नसतं 

कुठल्यातरी वेलीवर 
कळीचं आगमन होतं 
तेव्हा तिचं फुल होणं 
जसं निश्चित असतं 
तसंच प्रेमाचं असतं 

ते त्याचं सुगंधानं बहरून जाणं 
रंगानं आकाश मिठीत  घेणं 
हे जसं निश्चित असतं 
तसंच प्रेमाचं असतं 

प्रेमाचं  खरं खोटंपण कळण
फारच सोपं असतं 
मागीतल्या वाचून जे 
फक्त देतच असतं 
प्रकाश अन् सुगंधागत 
वर्षाव करीत राहतं 
तेच खरंखुरं प्रेम असतं 

अपेक्षांच्या बुरख्यात 
जे भुलवत राहतं
ते काहीतरी वेगळंच असतं
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

बुधवार, २१ मे, २०२५

मौन

मौन
****
मी रे माझ्यात एकटा 
चाले प्रकाशाच्या वाटा 
दिसे अंधार भोवती
सारा जाणूनिया खोटा 

मुग्ध एकांत कोवळा 
माझेपण नसलेला 
शत होऊनिया लाटा 
जसा सागर वेगळा 

वाहे अनंत हा वात
कधी वादळी वा शांत
नभा ज्ञात नच काही
राहे उगा ते निवांत.

का रे मिरवावे उगा 
क्षण स्तब्ध मनातले
नच बोलणे ऐकणे 
मौन प्राणात दाटले
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .


मंगळवार, २० मे, २०२५

आत्मविचार ( रमण महर्षी )

आत्मविचार
(रमण महर्षी आधारित)
*********

एकच विचार करा हा विचार 
आत्मविचार शुद्ध बुद्ध ॥१

एकच विचार करावा साचार 
बाकींना नकार द्यावा नित्य ॥२

"कोण मी" असून? आलोय कुठून ?
पहावे शोधून नित्य मनी ॥३

वृत्तीचा उदय येताच घडून 
राहावे जडून मुळापाशी ॥४

शून्याच्या विहिरी जावे तहानले
लोटावे आपले अस्तित्वही ॥५

त्या विना नाही दूजी सोय काही 
तहानला होई तृप्त तेवी ॥६

होऊन निवांत राहवे बसून 
आपले पाहून आत्म् तत्त्व ॥७

जयास कळले आतले पाहणे
तयाचे जगणे सार्थ काही ॥८

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

सोमवार, १९ मे, २०२५

दुःख

दुःख 
*****
दुःख साचले मनात 
नको अडवून धरू 
पाणी वाहू दे ग डोळा 
नको कढ उरी भरू ॥१
दुःख चुकले कोणाला 
राजा अथवा रंकाला 
पहा उलटून पाने 
आले प्रत्येक वाट्याला ॥२
दुःख भेटले सीतेला 
जन्म वनवास झाला 
दुःख वाटा द्रौपदीला
जन्म वणवाच झाला ॥३
दुःखे शिणली विझली 
शिळा अहिल्या ती झाली 
राजा सवे तारामती 
किती फरफट झाली ॥४
हि तो दुःखाची शिखरे 
जणू दिसती सागरी 
लाखो पहाड पर्वत 
खोल असती दडली ॥५
खेळ दुःखाचा हा असा 
युगे युगे रे चालला 
पूस डोळ्यातले पाणी
हास हरवून त्याला ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

रविवार, १८ मे, २०२५

पळस

 पळस
****
तो आकाशात
झेपावणारा पळस 
सुंदर आणि हिरवागार 
जेव्हा कोसळला भूमीवर 
झेलत घाव देहावर 
मग त्या विशाल पानांनाही 
धरला नाही तग
काही काळ लहरून 
साहून उन्हाची धग 
गेली तीही होत मलूल 

वर्षभर वाढणारे झाड 
क्षणात गेले होते पडून 
पदपथावरील दिव्याचा प्रकाश 
अडतोय म्हणून 
तेव्हा हुंदक्यांनी 
गेला होता सारा परिसर भरून 
आणि माझ्या डोळ्यांनी 
त्याला साथ दिली रात्रभर जागून 

उद्या त्या झाडावर बसणारा 
नाचरा बुलबुल काय म्हणेन
सात भाईंचे कलकलाटी 
खोटं भांडण कुठे रंगेन 
मलाच कळत नव्हते
त्यांना काय सांगायचं ते 

तसे झाड पाडायला 
कुठलेही कारण पुरे असते माणसाला 
शहरातील मेट्रो असो 
देवाची लाट असो 
वा दिवा प्रकाशाचा अडथळा असो

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शनिवार, १७ मे, २०२५

तिसंगी गावची जत्रा

तिसंगी गावची जत्रा
***************
हिरव्या ओसाड गावी 
लोक थकली वाकली 
बाळखेळ पावुलांना 
माती होती आसुसली ॥१
शेत तापली धुपली 
रान गवत वाढली 
हात राबणारे परी 
दूर कुठल्या शहरी ॥२
वारा मोकळा भरारा 
वृक्षी पाखरांचा मेळा
कणकण नटलेला 
रम्य निसर्ग सोहळा ॥३
लोक होऊन चाकर 
गाव सोडूनिया गेली 
नाळ खोलवर परी 
ओढ अनावर ओली ॥४
येती जत्रा उत्सवाला 
लाट डोई झेलायला 
पाय होऊन बेभान 
नाचवती पालखीला ॥५
माय काळकाई पाही 
डोळे भरून लेकरा 
तिला ठाव असे सारा 
विश्व प्रारब्ध पसारा ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शुक्रवार, १६ मे, २०२५

पायवाट

पायवाट
******
हळूहळू मनात धूसर होणारी तुझी प्रतिमा 
आणि शब्दांना लागलेली ओहोटी 
याच्यातील सरळ संबंध नाकारत नाही मी 
प्रत्येक खेळाला एक शेवट असतो 
प्रत्येक नाटकाला एक अंत असतो 
खरंतर हारजीत सुखांत दुःखांत 
याला काहीच महत्त्व नसते 
पण तरीही घडतच असते हसणे रडणे, 
स्मृतीच्या अनैच्छिक वावटळात 
भरकटतच असते मन 
तश्या येतात तुझ्या आठवणी 
पण त्याची आता होत नाहीत गाणी 
कदाचित ऋतूची करामत असेल ही 
काळाच्या वर्षावात हरवून जातात 
अनेक सुंदर पायवाटा ही 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

मनसा देवी

Manasadevi
*************
So you are here again , 
on your thorn
Oh mother Manasadevi
I know
You come here to say
 good bye to me 
at the end of my day 
It's my pleasure 
It's really a benediction 

You know 
I was missing you lot 
Though 
I was feeling your presence with me
While facing many turmoils 
Fighting with foes 
Dealing with enemies in veils
It's your touch of love and care 
Which gives me strength and power 
To stand against all odds and terrors 

It's ok that
I may not come wiith you
At your new empire new palace 
to sevrve your poor children 
But you know my  love
affection and bonding for them .
It will be always there
I am honoured of
being your soldier.

 Vikrant Prabhakar Tikone.

बुद्ध


बुद्ध
****

या मातीचा बुद्ध 
पेरला या मातीत पुन्हा 
रुजवित्या मातीस 
पण कळेल बुद्ध केंव्हा .

सर्व धर्म जात पंथाचा 
बुद्ध असे विलय .
प्रज्ञेच्या पलीकडील 
शून्याचा तो प्रत्यय 

बुद्ध धर्म ना संप्रदाय 
बुद्ध गट ना समुदाय 
शब्द बदलून कुणा कधी
बुद्ध असा कळेल काय 

जाणण्यास बुद्ध व्हावा
शील करुणा उदय 
जाणण्यास बुद्ध व्हावा 
प्रज्ञेचा अनुयय 

बुद्ध युद्ध नव्हे रे 
तुझ्या माझ्या मताचे
बुद्ध वाद नव्हे रे 
तुझ्या माझ्या गटाचे

बुद्ध जीवन तत्त्वज्ञान 
असे प्रत्यक्ष जगण्याचे 
बुद्ध आत्म संशोधन 
विश्वाच्या कल्याणाचे .

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .


मंगळवार, ६ मे, २०२५

निवडूंग

निवडूंग
******
स्वार्थाच्या पायरीवर जेव्हा 
उभी राहतात माणसं
आणि मिळालेल्या क्षणाचं 
रूपांतर करू पाहतात
फक्त फायद्यात स्वार्थात 
लोटून देत सारे आधार 
त्याला टिकवणारे 
पडता पडता वाचवणारे 
धीर देणारे मैत्रीचे प्रेमाचे
तेव्हा त्यांनाही पडावेच लागते 
जावेच लागते प्रवाहपतीत होत 
त्याच उतारावरून 
आज नाहीतर उद्या घरंगळत 

खरंतरं काही क्षण काही काळ 
हा नसतो योग्य वैरास तरीही 
काही साथ काही हात 
नसतात उरणार सोबत तरीही 
त्यांना ते कळत नसतं
मग मैत्रीच्या वेलांचे निवडूंग होतात
जोवर त्या निवडुंगाचे फडे 
कुंपणावरअसतात तोवर ठीक असते
पण जेव्हा ते बांधावरील रोपांना 
आक्रसु लागतात बिनदिक्कतपणे 
पिसरून आपले काटे
तेव्हा त्यांचे निवडुंगपण स्मरून
त्यांना दूर ठेवणे भाग असते 
त्यांना ते कळो न कळो 
तुमच्यासाठी ते महत्त्वाचे असते

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

सोमवार, ५ मे, २०२५

ज्ञानदेवी

ज्ञानदेवी 
*****
आनंदाची वाट आनंदे भरली 
कृपा ओघळली अंतरात ॥१

ज्ञानदेवी माझ्या जीवाचा विसावा 
पातलो मी गावा आनंदाच्या ॥२

अर्थातला अर्थ उघडे मनात 
चांदणे स्पर्शात कळो आले ॥३

मिरवावे सदा तया त्या शब्दात 
जगावे चित्रात रेखाटल्या ॥४

इतुकीच इच्छा उमटे चित्तात 
निजावे पानात शब्द होत ॥५

विक्रांत हरखे  सुखात तरंगे 
भान झाले उगे  भावर्थात ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

रविवार, ४ मे, २०२५

माऊली

माऊली
*******
तुझ्यापायी काही घडो हे जगणे 
ज्ञानाई मागणे हेच आहे ॥१

सरो धावाधाव मागण्याचा भाव 
अतृप्तीचा गाव तोही नको ॥२

अर्भकाचे ओठी माऊलीची स्तन्य 
कुशीचे अभय सर्वकाळ ॥३

तैसे माझे पण उरो तुझे पायी 
नुरो चित्ता ठायी अन्य काही ॥४

विक्रांता प्रेमाची करी गे सावली
ज्ञानाई माऊली कृपनिधी ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शनिवार, ३ मे, २०२५

रेघोट्या

रेघोट्या
******
मारुनी रेघोट्या 
साऱ्या घरभर 
उरली न जागा 
कुठे कणभर 

म्हणूनिया मग 
केला अवतार 
ओढून रेघोट्या 
हात गालावर 

काय ते कौतुक 
तुज पराक्रमी 
दाविले प्रेमाने 
मजला येऊनी 

रागवावे खोटे 
कौतुक करावे 
पराक्रमी तया 
किंवा मी हसावे 

कळल्या वाचून 
घेतला काढून 
फोटो तो हसून 
ठेवला जपून 

आज त्या क्षणाचे 
जाहले सुवर्ण 
पाहता डोळ्यात 
सुख ये दाटून

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शुक्रवार, २ मे, २०२५

ज्ञानाई

ज्ञानाई 
******
तुझिया मनीचे घाल माझे मनी 
ज्ञानाई जीवनी कृपा करी ॥१

कळू देत भक्ती अहंभावातीत 
भाव शब्दातीत उरो मनी ॥२

जडू देत मूर्ति माय माझे चित्ती 
सदा तुझी कीर्ती मुखी यावी ॥३

घेऊन कुशीत सांग गुज गोष्टी 
सत्य स्वप्न दृष्टी कळो यावे ॥४

ज्ञानाचा भरून चोखट प्रकाश 
जगण्याचा भास मिटो जावा ॥५

विक्रांत लेकरू घेई कडेवरी 
जन्म येर झारी घालू नको ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .




सूत्र

सूत्र ***** देऊन सूत्र जीवनाची सारी तुझ्या हातात  आता मी रे निवांत आहे वाहत श्वासात जगणे चालू आहे नि धावणेही चालू आहे यशापयश दोघ...