प्रेम
****
एकदा प्रेम झाल्यावर जे विसरलं जातं
ते काय प्रेम असतं
एकदा दिवस उजेडला की
सारं जग प्रकाशाचं असतं
तिथं माघारी फिरणं नसतं
कुठल्यातरी वेलीवर
कळीचं आगमन होतं
तेव्हा तिचं फुल होणं
जसं निश्चित असतं
तसंच प्रेमाचं असतं
ते त्याचं सुगंधानं बहरून जाणं
रंगानं आकाश मिठीत घेणं
हे जसं निश्चित असतं
तसंच प्रेमाचं असतं
प्रेमाचं खरं खोटंपण कळण
फारच सोपं असतं
मागीतल्या वाचून जे
फक्त देतच असतं
प्रकाश अन् सुगंधागत
वर्षाव करीत राहतं
तेच खरंखुरं प्रेम असतं
अपेक्षांच्या बुरख्यात
जे भुलवत राहतं
ते काहीतरी वेगळंच असतं
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘ 🕉️ .
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा