***************
हिरव्या ओसाड गावी
लोक थकली वाकली
बाळखेळ पावुलांना
माती होती आसुसली ॥१
शेत तापली धुपली
रान गवत वाढली
हात राबणारे परी
दूर कुठल्या शहरी ॥२
वारा मोकळा भरारा
वृक्षी पाखरांचा मेळा
कणकण नटलेला
रम्य निसर्ग सोहळा ॥३
लोक होऊन चाकर
गाव सोडूनिया गेली
नाळ खोलवर परी
ओढ अनावर ओली ॥४
येती जत्रा उत्सवाला
लाट डोई झेलायला
पाय होऊन बेभान
नाचवती पालखीला ॥५
माय काळकाई पाही
डोळे भरून लेकरा
तिला ठाव असे सारा
विश्व प्रारब्ध पसारा ॥६
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘ 🕉️ .
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा