कवितेसाठी कविता: पाऊस

सोमवार, २६ मे, २०२५

*******

घेवून आभाळ डोक्यावर

वारा भणाणत येत आहे

घालीत सडा जगभर

रानोमाळ उधळत आहे ॥

चिरपरिचित तरीही नुतन

धून कानी पडत आहे

मातीवरती पाय ओले

झिम्मा फुगडी खेळत आहे ॥

माझ्या मिठीत स्वप्न तुझे

पुन्हा पुन्हा अंकुरत आहे

कणाकणातील गूढ ऊर्जेत

घट सुगंधी फुटत आहे ॥

ते विजेचे नृत्य नव्हे गं

जणू माझेच मनोगत आहे

तुझ्या कुरळ्या केसात गर्द

श्वास होवून उधळत आहे ॥

झरे फुटले कातळातले

साद जीवनास देत आहे

वृक्ष जुना तो पुरातन मी

अश्वस्थासम हिंदोळत आहे ॥

🌾🌾🌾

https://kavitesathikavita.blogspot.com

☘☘☘☘ 🕉️ .