लास्ट स्टेज कॅन्सर
*************************
आस जगण्याची सुटता सुटेनाझिजतोय देह मन स्वीकारेना
अडकला जीव पुन्हा प्रतिबिंबी
तडकली काच आकळेना बिंबी
सोड बाई आता फाटलेली खोळ
सोसते का दुःख पाहवेना हाल
असतो का दुष्ट देव मरणाचा
वेदनेचा डोह किंवा प्राक्तनाचा
फाटलेला खिसा बेजार लाचार
निरोप देण्यास उत्सुक अपार
तया प्रेम नाही असे मुळी नाही
मागे उरणाऱ्या हिशोबाची वही
मृत्यूहून अशी प्रतीक्षा मृत्यूची
पाहणे ही जणू सजा स्वकीयांची
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘ 🕉️ .
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा