तुझिया प्रेमाचा
जाहलो मी ऋणी
सफल कहाणी
जीवनाची
धावलो वनात
काट्या कुट्यातून
संपाला तो शीण
अवघाची
पाहतो मागुती
कौतुके वळून
येतात भरून
डोळे माझे
देवे चालविले
हाताला धरून
कधी उचलून
कडेवरी
अथवा हे वाड
कसे होते पार
विक्रांत आभार
रूप झाला
...
© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
http://kavitesathikavita.blogspot.in
***
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा