दिन सरता सरेना
दत्त भेटता भेटेना
येते प्रार्थना ओठात
का रे ठेवीशी
देहात
देहा लागली उपाधी
मन विकारांचे हाती
जन्मा मिरवतो तरी
रिक्त आशेचा घागरी
डाव संसार संपेना
वाटा मुद्दल जाईना
असे बांधले बंधना
फासे फेकता येईना
जय तुझाच सदैव
मज हरण्याची हाव
यशा चिमुट गोडस
माझा वाढवी दिवस
बस अवधूता आता
गाथा गुंडाळा स्वहाता
म्हणा येऊन कृपाळा
चल पुरे रे विक्रांता
.
© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा