जिथे दत्त

एकच ती वाट
असो पावुलात
घेवून जी जात 
दत्ताकडे 

एकच ती साथ 
हवी जीवनात 
ध्यानीमनी  फक्त 
दत्त जया 

द्वैताच्या सुखात 
भक्तीच्या प्रेमात 
राहे मी सुखात 
जेणे गुणे 

असे त्रिभुवनी 
सजून त्रिगुणी 
तोच भरो मनी 
काठोकाठ 

नको धावाधाव 
भक्तीचा बाजार 
ऐसे तयावर 
प्रेम जडो 

दत्त दत्त दत्त 
म्हणो वाणी पुन्हा 
तया पावुलांना 
आठवीत 

विक्रांता प्रिय ही 
असे पायवाट 
जिथे दत्तनाथ
सर्व काळ

डॉ.  विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com