गोष्ट जगण्याची
************
सरो माझा देह
पडो आता खाली
उगाच वाहिली
खोळ खुळी
जर तुझे येणे
घडणार नाही
कशाला मी वाही
नगरी ही
छान सजवली
गुणे वाढविली
यत्ने सांभाळली
सतकर्मी
कधी काही जरी
तुटले फुटले
वागणे चुकले
काळ गुणे
विसर न केला
पथ न सोडला
जन्म हा वाहीला
तुजसाठी
विक्रांत शपथ
वाहतोय तुझी
गोष्ट जगण्याची
तूच माझी
.
© डॉ..विक्रांत
प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा