माझिया मनात
प्रकाशाचे गाव
स्वामी दत्तराव
असे तेथे
चैतन्याचे गाणे
घेवुनिया येतो
उजळून देतो
कण कण
स्वानंद सुवर्ण
उधळतो जगी
ऐश्वर्याचा भागी
प्रेमे केले
उदार दातार
मागे त्याला देई
न मागे त्यालाही
सर्व काही
विक्रांत उजेडी
पूर्ण सुखावला
तम विसरला
दत्त कृपे
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
*****************************************************************
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा