यशोदरा 2
********
साऱ्याच शपथा
तुझ्या मोडतांना
देह वा-यावरी
असा सोडतांना
मागतो क्षमा मी
सखी चालतांना
अर्थ जीवनाचा
खरा शोधतांना
तुझी प्रीत होती
बहर उद्याचा
स्वप्न सजलेला
मांडव सुखाचा
पण जन्म माझा
अशी आग झाला
जाळूनी मजला
घेऊन तो गेला
तुझा वादळाचा
श्वास सुमनांचा
तुझा सांत्वनाचा
स्पर्श मेघुटांचा
नाही कसे म्हणू
होतो ओढावलो
दोष तुझा नच
कोरडा राहीलो
माझीही युगांची
तृषासे प्रभूंची
ओढ जाणण्याची
जन्म कारणाची
तुझ्या प्रितीची मी
वाहतो फुले ही
तयाच्या पदाला
दिलीस तू काही
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
000
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा