तू गा म्हणालीस म्हणून
गळा फाटेस्तोवर गाईलो
तू नाच म्हणालीस म्हणून
पाय तुटेस्तोवर नाचलो
तू टाळ्या पिटत होतीस
मोठ्याने आरोळ्या मारीत होतीस
माझ्या विदुषकत्वाला
साऱ्यासह हसत होतीस
मी ही बेभान झालो होतो
का कुणास ठावूक
पण खर सांगू
तेव्हा मला तुझा राग येत नव्हता
आताही येत नाही
अन वाटत होते
तू कधी तरी जाणशील
कधी तरी आपला म्हणशील
म्हणून त्या विदुषकी चाळ्यामागेही
माझे डोळे शोधत होते
तुझ्या डोळ्यातील आपलेपण
विक्रांत प्रभाकर
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा