खुर्ची अन मी
बाजू बाजूला
दरवाजा अडवून
उभे होतो
गॅलरी जवळ ..
ती तणतणत
आली अन
लाथेनेच खुर्ची
बाजूला केली
खर तर
तेव्हा
ती खुर्ची म्हणजे
मीच होतो .
विक्रांत प्रभाकर
जेव्हापासून कळले मजला कि जीवनाचे नाव मरणे आहे . डोक्यास बांधून कफ़न मी ,त्या मारेकऱ्यास शोधतो आहे. (अनुवादित)
प्रिय बाबासाहेब *********** कृतज्ञतेच्या किनाऱ्यावर येवुन तुम्हाला करतो आहे मी अभिवादन कुठलाही रंग कुठलाही झेंडा हातात घेतल्...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा