पुनवेच्या राती
सागरा भरती
उरात दाटली
उधाण मस्ती
रोमरोमी या
ओसंडे प्रीती
व्याकूळ काया
तुझ्याच साठी
चांद भारल्या
सागरा काठी
उरावी फक्त
तुझीच मिठी
विक्रांत प्रभाकर
जेव्हापासून कळले मजला कि जीवनाचे नाव मरणे आहे . डोक्यास बांधून कफ़न मी ,त्या मारेकऱ्यास शोधतो आहे. (अनुवादित)
प्रिय बाबासाहेब *********** कृतज्ञतेच्या किनाऱ्यावर येवुन तुम्हाला करतो आहे मी अभिवादन कुठलाही रंग कुठलाही झेंडा हातात घेतल्...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा