मंगळवार, ३० सप्टेंबर, २०२५

पांडुरंग सालप( निवृत्ती दिना निमित्त)


पांडुरंग सालप (निवृत्ती दिना निमित्त)
****************************
या रुग्णालयांमध्ये 
पांडुरंग सानपला मी तीन रूपात पाहिले 
पहिले मी एमओ असताना 
तो वार्ड  बॉईजचं किंवा 
ॲम्बुलन्स अटेंडन्सच काम करत होता
त्या काळात त्याचे वागणे जेवढ्याच तेवढे  होते . पण तरीही त्याचे हलकेच ओळख देणे
आदराने गोड स्मित करणे
व नमस्कार करणे चांगलेच लक्षात राहायचे .
त्याच काळात रुग्णालयात 
अन रुग्णालयातील राजकारणात 
तो आपली जागा निर्माण करू पाहत होता .

त्याला दुसऱ्या रूपामध्ये मी पाहिले 
तेव्हा मी जेव्हा प्रशासनात कार्यरत होतो
त्यावेळेस तो राजकारणामध्ये बऱ्यापैकी प्रस्थापित झाला होता
आणि प्रस्थापित राहण्यासाठी 
सतत कार्यरत राहणे आवश्यक असते 
आणि त्यासाठी कामगार नेत्याला 
 प्रशासनाला धारेवर धरावेच लागते 
प्रशासनातील मर्मावर बोट ठेवावेच लागते 
प्रश्न माहीत असतात उत्तर माहित असतात
तरीही भांडावे लागते .
ती भूमिकाही पांडुरंग ने उत्तम निभावली .

पांडुरंग ची तिसरी भूमिका म्हणजे 
तो जेव्हा TK चे  काम करू लागला ती होय .
त्यांच्या या काळात मला
त्यांचा खूपच जवळून परिचय झाला  
युनियन लीडर्सचे काम बाजूला ठेवून
TK चे काम करणे तसे अवघडच होते
पण त्याने तो प्रामाणिक प्रयत्न केला .
कधी त्याच्यातला लीडर Tk ला वरचढ व्हायचा 
तर कधी TK हा कामगार नेत्यावर मात करायचा 
पण तरीही कारभार नीट सांभाळाला जायचा .

टि के ऑफिस ही अशी गोष्ट आहे की
तिथे सर्वांच्याच मनासारखा नाही करता येत
 काम करणाऱ्यांना उजवे माप दिले जाते 
तर त्रास देणाऱ्यांना डावे माप दिले जाते 
ती एक अलिखित संहीता असते

पण कामगार वर्गातील सर्व व्यक्तिमत्व 
त्याला नीट माहीत असल्यामुळे 
या काळामध्ये पांडुरंग सालप हा 
प्रशासनासाठी वरदान ठरला होता .

तर आपल्या पांडुरंगाची दोन रूप असतात 
एक विटेवर उभा असलेला साधा भोळा 
सावळा जनप्रिय लोभस .
तर दुसरा कुरुक्षेत्रातील अर्जुनाच्या रथावरला
धूर्त ,कुटनिती तज्ञ ,तीक्ष्ण नजर असलेला .

आणि ही दोन्ही रूपे आपल्याला 
येथे पाहायला मिळाली आहेत . .

तर आज आपल्या या पांडुरंग सालपचा , 
निवृत्तीचा सेवापूर्तीचा दिवस आहे .
खर तर पांडुरंगला रुग्णालयाशिवाय राहणे
फारच अवघड जाईल याची मला जाणीव आहे .
पण यापुढे पांडुरंगाचे चौथे वेगळेच रूप आपल्याला पाहायला मिळेल 
अशी मी आशा करतो आणि 
त्याला निवृत्ती दिनानिमित्त खूप शुभेच्छा देतो
 सुखी समाधानी आनंदी आणि निरोगी रहा .
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

सोमवार, २९ सप्टेंबर, २०२५

अर्थ

अर्थ
****
ज्याच्या त्याच्या जीवनाचे
मार्ग ठरलेले असतात 
ज्याच्या त्याच्या जीवनाला
अर्थ काही असतात 

अर्थ मानलेला असो 
किंवा अर्थ ठरलेला असो 
ओघ सर्व झऱ्या-ओढ्यांचे 
शेवटी सागरातच जातात

अन् अर्था वाचून जगतात
त्याला खरेच अर्थ  नसतात?
विशाल वृक्षाची अज्ञात मुळेच
ज्ञाताला अर्थ देत असतात 

अर्थ शोधू म्हणणाऱ्याला 
अर्थ सापडतोच असे नाही 
कारण अर्थ शोधात नसतात 
अर्थ जगण्यात असतात 


🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .


रविवार, २८ सप्टेंबर, २०२५

उध्वस्त घरं


घरं
******
उध्वस्त मनाच्या भिंती सावरीत 
उभी असतात घरं 
हिशोबी व्यवहारी देण्याघेण्यात 
वावरत असतात घरं 
तुटून पडावं असं वाटत असतं 
पण पडता येत नसतं 
उघड्यावरचं जगणं तसं सोपं नसतं 
करकचून बांधून स्वतःला 
बंदीस्त असतात घरं 
निरुपाय असतो 
कधी तिचा तर कधी त्याचा 
हजारो आक्रोश विरहाचे 
शेकडो पेले प्रतारणेचे 
रिचवत असतात घरं 
सूर जुळत नसतात 
ताल जमत नसतात
गदारोळात वैफल्याच्या 
कान किटत असतात 
तरीही घट्ट लावून खिडक्या 
खितपत राहतात घरं 
अशी थडगी हजारो 
सजत असतात रोज 
चढाव्याच्या चादरीखाली 
मिरवत असतात घरं 
दफन कोण झाला इथे 
कुणा फरक पडत नसतो 
क़ब्रिस्तान ही स्वतःला 
समजत असतात घरं 
🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

गुरुवार, २५ सप्टेंबर, २०२५

अनर्घ्य

अनर्घ्य
******
दत्त आगीचा पर्वत दत्त दर्याचे उधाण 
दत्त वनवा कृपेचा घेत असे रे गिळून 

दत्त नाही पोरखेळ कुणी जाता जाता केला
दत्त संपूर्ण सतत जन्म पणाला लावला 

दत्त समर्पण फक्त नाही नवस सायस 
दत्त निरपेक्ष भक्ती दत्त पेटलेली आस 

दत्त नाही लडिवाळ उगा रंगलेला खेळ 
दत्त पेटलेली धूनी तप त्याग सर्व काळ 

दत्त दावी कधी कुणा स्वर्ग वैभव तुकडे
त्यात रमती फसती मूर्ख अजागळ वेडे

रत्न फेकून अनर्घ्य गळा बांधती कोळसे 
भाग्य महासुखराशी तया कळणार कैसे

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

सोमवार, २२ सप्टेंबर, २०२५

घडव जगणे

घडव जगणे 
*********

घडव जगणे माझे दत्तराया 
रोग भोग माया हरवून ॥

तुझिया पायीचा करी रे सेवक 
भक्तीचे कौतुक दावुनिया ॥

यावी क्षणोक्षणी तुझी आठवण 
तयाविन मन हलू नये ॥

झिजो माझी काया तुझ्या भक्तीसाठी 
नको आटाआटी व्यवहारी ॥

ठेवील तू तैसा राहीन मी दत्ता 
नुरो देई गाथा भिन्नत्वाची ॥

जळणे विझणे नसे दीपा हाती 
पाजळणे ज्योती पेटविल्या ॥

तैसे कर्म घडो तुवा ठरविले 
शून्य असलेले माझेपण ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

रविवार, २१ सप्टेंबर, २०२५

वेडे

वेडे
*****
त्या वेड्यांनी उगा वेचले 
आयुष्य देशासाठी आपले
चूड लावूनी घरदाराला 
उगाच फासावरती चढले ॥१

बलिदानाची  गोड फळे ती
खात आहेत भुजंग विषारी
 रक्तावरही जे घेती टक्के
होऊन बनेल सत्ताधारी ॥२

उगाच करती आवाज मोठा 
गोळा करूनी चिल्ली पिल्ली 
बिनकामाचे सैन्य जमवती
मने पेटली द्वेष आंधळी ॥३

प्रत्येकाचा स्वार्थ वेगळा 
पैसा देव ज्याला त्याला 
लुटा प्रजेला लुटा देशाला 
इकडेतिकडे खुशाल उधळा ॥४

आम्ही आपले बिळात लपतो
जगतो केवळ उगाच जगतो 
घाणीच्या या डम्पिंग मध्ये 
कपडे फक्त आपले जपतो ॥५

आणि काही उरात कढले 
अश्रू डोळ्यामधील पुसतो 
खंत खरी असते तरीही 
हळहळीतच आपुल्या मरतो ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शनिवार, २० सप्टेंबर, २०२५

मी दत्त गीत गातो

दत्तगीत गातो
*************
दत्तप्रिय होण्या मी दत्तगीत गातो
प्रेम वाढवतो मनातील ॥१

शब्दाच्या गाभारी शब्द उधळतो 
प्रेमे ओवाळीतो अवधूता ॥२

जमवून शब्द दत्ता सजवितो 
आणिक मागतो हेचि दान ॥३

इवल्या साधने होई गा प्रसन्न 
होऊनिया मन राही माझे ॥४

चालवी या मना वदवी वदना 
मिटो माझेपणा मायामय ॥५

मागावया श्रेष्ठ काय अन्य इथे 
तयाहून गोमटे नाही जगी ॥६

विक्रांत खेळणे दत्त हातातले
सूत्रे चालवले उरो फक्त ॥७
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

अश्रू

अश्रू (उपक्रमा साठी)
*****

आज-काल डोळ्यात या
अश्रू मुळी येत नाही 
हरवल्या भावना का
काहीच कळत नाही

काय झाले मनाचे या 
स्वप्न खोटी वाटतात
दया प्रेम  करुणा हे
शब्द फोल भासतात 

मरतात बालके ती 
युद्धात होरपळूनी
जळतात तरुवेली 
आग ती लावुनी कुणी

कत्तलीला राजरोस 
धर्म रूप देते कुणी
कलेवर कोवळी ती 
घेतात ओरबाडूनी 

तरीसुद्धा मनात या 
न येते दुःख दाटूनी
चालणार जग असेच 
जणू येतसे कळूनी

पेटूनी रक्तात क्रोध
येतसे कधी भरुनी
परी होत हतबल 
जातसे व्यर्थ विझुनी 

निष्टुरता जगताची 
सांगतोच इतिहास
आटतात डोळे मग
होवून उगा उदास 


🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .


शुक्रवार, १९ सप्टेंबर, २०२५

ठसा (CLHIV)

ठसा (CLHIV)
************
मृत्यूचा ठसा देहावर उमटूनही 
जन्मलेले जीवन 
हसते प्रसन्नतेने खेळते आनंदाने 
जगते सुखाने 
कारण तो ठसा म्हणजे 
नसते मरण 
इथे असते केवळ जीवन
कालातीत 
या क्षणात संपूर्ण 
थोडीशी इच्छा थोडे नियोजन
थोडी औषध थोडेसे विज्ञान
येते मदतीला अन्
विरत जातो तो शापित ठसा 
जणू नसल्यागत नगण्य होत 
वेगळी असतात तिथली आव्हान 
दुःखही येतात सावली होऊन 
अन् मर्यादा आखून 
नियम पाळून 
जगावे लागते हे ही खरे 
पण एक चैतन्य भरले
संपूर्ण जीवन असणे हातात   
याहून श्रेष्ठ गोष्ट 
कुठलीच नाही जगात 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

मंगळवार, १६ सप्टेंबर, २०२५

भेट

भेट
****
पुन्हा एका वळणावर 
भेटलोच आपण 
अर्थात तुझ्यासाठी त्यात 
विशेष काही नव्हतं 
एक मित्र अवचित 
भेटला एवढंच 
माझंही म्हणशील तर 
तसंच काही होतं 

फार काही उरलं नाही 
मिळवायचं आयुष्यात 
आहे संतुष्ट बऱ्यापैकी 
जे काही मिळालं त्यात 
जर तर चे तर्क काही 
नाही उमटत मनात 
तर आता  फक्त एक
औपचारिकता तुझ्यामाझ्यात

अन त्या कवितांचं म्हणशील 
तुझ्यासाठी लिहिलेल्या 
होय आहेत अजून 
त्या माझ्या जुन्या डायरीत 
आज बघेन म्हणतो त्यांना मी 
पुन्हा एकदा शोधून 
माझी खात्री आहे 
त्या तिथेच असतील अजून

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

सोमवार, १५ सप्टेंबर, २०२५

पावूस परतीचा

पावूस परतीचा
**************
पाऊस परतीचा 
भिजलेल्या प्रीतीचा 
दान सर्वस्वाचे
देण्याच्या वृत्तीचा 

पाऊस परतीचा 
चार पाच दिसांचा
असंख्य भुरभुरत्या
मुलायम आठवांचा 

पाऊस परतीचा
अनावर ओढीचा 
निसटल्या क्षणांच्या 
हळुवार मिठीचा 

पावूस परतीचा
भिजलेल्या मातीचा
फोफावल्या गवतात 
बहरल्या स्वप्नांचा 

परतीच्या पावसात 
मन भरे काठोकाठ
अलगद ओघळते
काही दाटलेले आत

परतीच्या पावसात 
चिंब भिजून घेतो  
अन् गीत राहिलेले 
पुन्हा गावून घेतो 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शनिवार, १३ सप्टेंबर, २०२५

एक बाल कविता

 
 एक बाल कविता 
घाबरगुंडी 
*****************
उंदीर बघुनी ताई ची 
ती घाबरगुंडी उडाली 
धूम ठोकून ती तो 
कॉट वरती चढली 

आवाजाने त्या गादी 
मागील पालही घाबरली 
सरसर करत ती मग 
माळ्यावर धावली 

पाल पाहून ताई ची 
बोबडीच वळली 
अन आईच्या अंगावरती
तिने उडी मारली 

तोल आईचा गेला ती 
पडता पडता वाचली 
एक धम्मक लाडू घेऊन 
ताई रुसून बसली
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

कवी सुनील जोशी

 
कवी सुनील जोशी एक आठवण
******************
या माणसाला 
मी कधीच भेटलो नाही प्रत्यक्षात 
तसे फोन कॉल झाले होते काही क्वचित 
पण हा माणूस भेटायचा 
त्याच्या कवितेतून नियमित 
त्याचे प्रेम होते राधेवर कृष्णावर
तसेच भाषेवर आणि शब्दावर 
अगदी शब्दातीत 
कुठलाही शब्द प्रसंग चित्र मिळणे
हे जणू व्हायचे एक निमित्त 
मग बसायच्या कविता 
जणू की पाऊस 
कधी रिमझिमत कधी कोसळत 

पण का न माहीत
दुसऱ्याच्या कवितेवर 
ते सहसा प्रतिक्रिया देत नसत 
आपल्या कवितेत बुडून गेलेले 
आपल्या रंगात वाहत असलेले
त्या स्व कवितेतून बाहेर पडायला 
फुरसत नसलेले 
आत्ममग्न शब्दमग्न व्यक्तिमत्व होते ते 

कविता क्वचित कुणाची अमर होते 
किंवा कालौघात थोडीफार टिकते 
अर्थात कविता लिहिणाऱ्याला 
त्याची मुळीच पर्वा न असते 
तसाच सुनील जगला 
त्या कवितेच्या विश्वात राहिला 
सदैव शब्दरत साधनारत 
मला वाटते हे असे जगणे 
यातच कवी होण्याचे सार्थकत्व असते

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

गुरुवार, ११ सप्टेंबर, २०२५

कार्यकर्ता अन् पोट

कार्यकर्ता अन् पोट 
***************
मला नेहमी एक प्रश्न पडायचा 
या कार्यकर्त्यांचे पोट कसे काय भरत असेल 
ते साहेबांच पत्र घेऊन धावणारे 
विविध कार्यालयात फेऱ्या मारणारे 
आवाज करणारे विनंती करणारे 
आडनावा प्रमाणेच पक्ष असणारे 
काहींचे तंत्र विनंतीचे काहींचे तंत्र दबावाचे 
तर काहींचे दादागिरीचे पण सगळ्यात मोठे तंत्र 
मोबाईलवरील साहेबाच्या नंबरचे 
आणि डीपीवरील साहेबांच्या फोटोचे 
तर मग असाच एक कार्यकर्ता झाला 
ओळखीचा अन मैत्रीचा 
त्याला विचारला प्रश्न मनातला 
त्यावर तो हसला आणि म्हणाला 
या भानगडीत नकाच पडू साहेब 
पण सोपं गणित आहे मोठा वाटा छोटा वाटा 
लहान वाटा किंचित वाटा संपले गणित 
कळले तर कळले नाही तर द्या सोडून 
तसे भेटतात काही साभार आभार 
त्यात काम होऊन जातं 
लोकांचं काम होतं साहेबाचं नाव होतं 
आपलं निभावून जातं
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

बुधवार, १० सप्टेंबर, २०२५

हुजरेगिरी

हुजुरेगिरी 
********
येताच सत्ताधारी येताच पुढारी 
अफाट ऊर्जेने धावतात सारी 
सोडून आपले सोबती मित्र गणगोतही 
चिटकू पाहतात त्याला फोटोमध्ये होत सहकारी 
लागेल वर्णी कुठेतरी कुठल्या तरी मंडळावरती 
कुठल्यातरी समिती वरती किंवा 
शाखेची खुर्ची तरी मिळेल एक नावापूरती
सत्ता मिळाली ही प्रतिष्ठा मिळते 
अडवणूक करण्याची शक्ती मिळते 
त्यातून झिरपणारे धनही हाती पडते 
या फुकाच्या धनाची नशा काही औरच असते 
पाकिटा पासून खोक्यापर्यंत वाढत जाते
हेच तर या प्रत्येकाचे स्वप्न असते 
तिथे लागत नाही विद्वत्ता कर्तृत्व आणि चारित्र्य 
तिथे चालते थोडीशी चलाखी थोडीशी हुजरेगिरी
थोडा संधी साधूपणा हेच भांडवल 
आणि हे तर एकदम बेसिक असतं 
जे असते प्रत्येकाकडेच उपजत
कमी जास्त प्रमाणात 
फक्त हवा असतो तो हात वर चढायला
जो मिळायची शक्यता असते त्या हुजरेगिरीतून
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

मंगळवार, ९ सप्टेंबर, २०२५

सारे तुज ठावे

सारे तुज ठावे 
***********
काय मी करावे कैसे वा रहावे 
सारे तुझे ठावे दत्तात्रेया

परी ऐसे तैसे करी देवराया 
मागतोसे वाया तुजलागी

मनाची या खोड जन्मांतरीची 
न आजकालची पडलेली 

म्हणूनिया क्षमा मागतो मी तुला 
तुझिया वाटेला ठेव मला

घाली अपराध माझे तू पोटात 
प्रभू माय तात तूच माझी 

तूच देई शक्ती सांभाळण्या भक्ती 
सदोदीत पदी राहू दे रे

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

सोमवार, ८ सप्टेंबर, २०२५

कळत नाही


कळत नाही
*******
हे आंदोलन कुणाचे 
आम्हाला खरंच नाही कळत
यातून कुणाला फायदा मिळणार
आम्हाला खरंच नाही उमजत
लाखो रुपयांच्या गाड्या उडवीत
ते येतात फौजा घेऊन 
अन् ठेवतात बिनधास्तपणे 
शहर वेठीस धरून 
पण कुणाच्या आशीर्वादानं
नाहीच कळत .

इथे तिथे दिसतात ढीग
जेवणाचे खाण्याचे बाटल्यांचे 
जे सडते वाया जाते 
फेकले जाते बेफिकिरपणे 
कळत नाही हे पैसे कोणाचे

मान्य आहे मला 
या शिड्या आवश्यक आहेत 
अंधारातून प्रकाशाकडे येणाऱ्यांसाठी 
दलदलीतून जमिनीवर चढण्यासाठी 
पण जे बसले आहेत किल्ल्यावर 
होऊन राजे किंवा सरदार 
त्यांना त्या कशाला हव्या आहेत 
त्यांचा डोळा आहे नेमका कश्यावर

हा खरंच लढा आहे 
का ही आहे असूया
किंवा हे आहे छूपे छद्म राजकारण  
जे नाही समजू शकत
आम्ही सामान्य जन
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शनिवार, ६ सप्टेंबर, २०२५

समांतर

 


समांतर  
*****"
दोन किनारे सदैव
खिळलेले समांतर 
युगे युगे साथ तरी 
भेट नच आजवर 

तीच स्थिती तीच माती 
तीच प्रियजन सारी 
काही पूल काही बोटी 
चालतात व्यवहारी 

आटूनिया पाणी जाता 
किनारे उरत नाही 
भेट घडे जरी काही 
भेट त्या म्हणत नाही

किनार्‍याच्या नशिबात 
प्रवास हा समांतर 
अन् प्रवाहात वाहे
जीवनाची तीच धार

किती मने किनाऱ्याची
किती घरे प्रवाहाची  
किती एक कल्लोळात 
कथा कळे विरहाची 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .


बोले देव आळंदीचा

बोले देव आळंदीचा 
***************
प्रेमबळे बोले देव आळंदीचा 
उधळीत वाचा ज्ञान फुले ॥
शब्द प्राजक्ताचे शब्द चांदण्याचे 
शब्द लावण्याचे रूप जणू ॥
गायन कुसरी साज शब्दावरी 
अर्थ मनावरी राज्य करी ॥
हरवले प्रश्न अवघ्या जनाची 
मने वैष्णवांची तीर्थ झाली ॥
मोक्ष एक एका घेई कडेवरी 
भक्ती गालावरी तीट लावी ॥
अवघा अपार लोटला आनंद 
नंद ब्रह्मानंद मूर्त रूप ॥
ओलांडून काळ जन्म हा धावतो
कणकण होतो ज्ञानदेव ॥
पानोपानी  दिसे चित्र हे देखणे 
विक्रांत पाहणे धन्य झाले ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

गुरुवार, ४ सप्टेंबर, २०२५

दत्त व्हावे

दत्त व्हावे
********
इथे तिथे मज दिसो दत्त फक्त
जगण्याच्या आत एकमेव ॥

नको माझेपण जीवनाचे भान  
व्यापून संपूर्ण राहो दत्त ॥

कुणा काय देणे कुणाचे वा घेणे 
दत्ता विना उणे होऊ नये ॥

साध्य साधनेचे साधनची व्हावे 
दत्तात नांदावे सर्वकाळ ॥

प्रश्न जगण्याचे प्रजा प्रपंचाचे 
आजचे उद्याचे दत्त व्हावे ॥

एकच उत्तर अवघ्या प्रश्नाला 
यावे आकाराला दत्त रूपी ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

बुधवार, ३ सप्टेंबर, २०२५

पूर्णस्य पूर्णमादाय


पूर्णस्य पूर्णमादाय 
**************
सर्जन विसर्जनाचा 
खेळ तुझा आवडीचा
क्षणोक्षणी खेळतो तू
कोटी कोटी जीवनाचा 

काळामध्ये बांधलेला 
काळओघी चाललेला
हा पसारा अस्ताव्यस्त 
नियमात कोंडलेला 

साऱ्यामध्ये असूनही 
साऱ्यांच्याही पलीकडे 
शोधू शोधूनी जना या
रूप तुझे ना सापडे 

जरी मानतो ऐसे की
या जगता कारक तू 
तारक तू मारक तू
भक्ष्यक तू भक्ष्य ही तू 

नियमा या अपवाद 
जरी नाही कुणी इथे
होता विसर्जन पण
असशील रे तू कुठे ?

अन होईन विसर्जन 
हे  सारे कश्यात कुठे?
का सर्जन विसर्जन
फक्त मायिक असते ?

ॐ पूर्णमदः पूर्णमिदं 
पूर्णात् पूर्णमुदच्यते।
पूर्णस्य पूर्णमादाय 
पूर्णमेवावशिष्यते॥

ॐ शांति, शांति, शांतिः

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️  

मंगळवार, २ सप्टेंबर, २०२५

मोकळा

 

मोकळा
********
करी रे मोकळा माझ्यातून मला 
घडवी दयाळा कृपेचा सोहळा 

सरो व्यवहार सर्व हा संसार
नको उपचार नको उपकार 

निर्बंध निराळा मेघ मी मोकळा 
हिंडत राहावा माईचा किनारा

नको मनी खंता दाणापाणी चिंता 
ओढून आकाश निघावे दिगंता

दत्त नाम घ्यावे स्वरुपा स्मरावे
गुरु सेवेलागी नित्य रत व्हावे 

याहून विक्रांता अन्य नको काही 
सर्वकाळ चित्त राहो तुझ्या पायी

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

सोमवार, १ सप्टेंबर, २०२५

गणपती

गणपती
******
कुठे कुठे रूप तुझे
कितीदा मी न्याहाळतो 
तोच भाव तीच श्रद्धा 
जीव उमलून येतो ॥ १

सजावट मुळी सुद्धा 
मन हे पाहत नाही 
तुझ्या डोळी हरवतो 
काळ तो उरत नाही ॥ २

क्षण एक दोन तीन 
पांगुनिया कोश जाती 
लखलखे वीज एक 
पंचप्राण पेट घेती ॥ ३

मृतिकेचा देह माझा 
मृतिकेला दूर सारी 
विरुनी भास आभास 
तूच दिसे मुलाधारी ॥ ४

पालटती युगे किती 
जन्म किती उलटती
तुला मला पाहतो मी 
वर्तुळात कोटी कोटी ॥ ५

असणेही व्यर्थ होते 
नसणेही अर्थ देते 
कळते ना काही जरी 
जाणणे ते शून्य होते ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
//kavitesathikavita.blogspot.  
☘☘☘☘ 🕉️

वृक्ष वंश उच्छेद

वृक्ष वंश उच्छेद ********* जळताच झाड मन विद्ध होते  तोडताच झाड मन कळवळते  एकेक झाडात लक्षावधी जीव  राहतात प्रेमाने करुनिया गाव  ...