कळ
*****
दत्ता काळजाची कळ माझ्या मिटत नाही रे
तुज पाहण्याची ओढ
बघ सरत नाही रे ॥ १
जरी सरू सरू आली
माझी मांडलेली कथा
तुज भेटल्या वाचून
नच मिटणार कदा ॥ २
तुझा स्पर्श जीवनाला
सांग होणार तो कधी
सार्थकता जगण्याची
चित्ती भरणार कधी ॥ ३
आता उमटत नाही
शब्द हरवले सारे
घेई समजून माझे
तूच खुळे हे इशारे ॥५
व्हावा विक्रांत निशब्द
महा शून्यात तुझिया
उगा उठला तरंग ।
जावा जाणून विलया ॥६
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा