मंगळवार, १२ सप्टेंबर, २०२३

आवेग

आवेग
******
जेव्हा सरतात आवेग 
कोसळणाऱ्या प्रपाताचे 
अन वाहते पाणी 
रूप घेत प्रवाहाचे 
तेव्हाही ते जीवनच असते 

हृदयातील प्रत्येक आवेग 
हा असाच झोकून देतो स्वतःला 
उंचावरून खाली 
परिणामाची चिंता न करता 
अन हरवतो 
स्पर्शताच जमिनीला वास्तवाला 
म्हणूनच ते जीवन असते 

आवेगाचा छंद नेतच राहतो 
मनाला खेचून पुन्हा पुन्हा 
नवनव्या उतारांकडे 
नवनव्या तटाकडे 
आणि राहतो कोसळत 
जगण्यामध्ये झिंगत 
सागराला मिळेपर्यंत 
म्हणून जीवन सुंदर असते
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 


कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुत्रशोक

पुत्रशोक  ( डॉ. हरेश मंगलानी सरांच्या मुलाच्या, डॉ. रौनकच्या आकस्मक निधनाने उमटलेली  व्यथा) ******* मुलाचे पार्थिव खांद्यावर वाह...