रविवार, ३ सप्टेंबर, २०२३

रस

रस
****
कैवल्याचा रस वाहे पानोपानी 
हिरवा होऊनी सळाळता ॥
जगती नांदता येतसे कंटाळा 
आतला उमाळा नावरतो  ॥
झन झन झन चालले कंपण 
पिंजारी कोठून आला बरे ॥
कण कण कण  मन ये पिंजून 
विचार कुंठुन जाती क्षणी ॥
कुण्या विरहात डोळा येई पाणी 
ओठात दाटूनी शब्द खुळे ॥
कधी अनामिक नशा ये दाटून
वाटते झिंगून सृष्टी गेली ॥
वरुषती घन साऱ्या दिशातून 
भिजल्या वाचून गती नाही ॥
भिजता भिजता जाहला मेघुटा 
विक्रांत कोरडा होता कधी ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

ठसा

ठसा **** जया प्रकाशाची हाव   ज्याचे आकाशाचे गाव  त्याचे दत्तात्रेय ठाव  ठरलेले ॥१ जया कळते बंधन  जरा जन्माचे कारण  तया दत्ताचे स...