रविवार, १७ सप्टेंबर, २०२३

निभावणे

.निभावणे
********
आताही वाऱ्याचा झोत आला की 
झाड हिंदोळत आहे थरथरत आहे 
कधी फुलांची बरसात खाली करत आहे
तर कधी फळेही घरंगळत आहेत
ते झाड आनंदाचा वर्षाव करत आहेत 
पण वाऱ्याच्या झोतावर भूमीला स्पर्शणारे 
आणि स्वतःभोवतीच रिंगण घालणारे 
त्याचे ते अल्लड पण आता ओसरले आहे 
आता फांदीवर घर केलेल्या पक्षांची 
आणि पिलांची काळजी त्याला वाटत आहे 
रोज आशेने येणाऱ्या पांथस्थाची
कदर त्याला आहे 
तशी अजूनही वाऱ्याची सलगी त्याला आवडते 
पण आता त्याला वादळाची अन 
वावटळीची भीतीही वाटते 
म्हणून मग त्याची मूळे अधिकच 
खोल खोलवर जात आहेत 
आता उन्मळून पडणे त्याला परवडणार नाही
त्याला त्याचे वृक्षपण निभावायचे आहे

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ .

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

ठसा

ठसा **** जया प्रकाशाची हाव   ज्याचे आकाशाचे गाव  त्याचे दत्तात्रेय ठाव  ठरलेले ॥१ जया कळते बंधन  जरा जन्माचे कारण  तया दत्ताचे स...