रविवार, १० सप्टेंबर, २०२३

सुंभ

सुंभ
****
मिटल्या मनात मिटले चांदणे
मिटलेले गाणे एक तुझे ॥
तुज भेटायचे तुज जाणण्याचे
हृदी ठेवण्याचे भाग्य उणे ॥
तरीही जगणे रेटतेच पुढे
पाठीवर कोढे प्राक्तनाचे ॥
होय निपचित जाणीव लाचार 
काय अंतपार तया नाही ॥
परि मिटते ना वेड सरते ना 
स्वप्न मिटते ना तुझे तेच ॥
विक्रांत जळता सुंभ क्षणोक्षणी 
वेदना घेऊनी कणोकणी ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुत्रशोक

पुत्रशोक  ( डॉ. हरेश मंगलानी सरांच्या मुलाच्या, डॉ. रौनकच्या आकस्मक निधनाने उमटलेली  व्यथा) ******* मुलाचे पार्थिव खांद्यावर वाह...