रविवार, १० सप्टेंबर, २०२३

सुंभ

सुंभ
****
मिटल्या मनात मिटले चांदणे
मिटलेले गाणे एक तुझे ॥
तुज भेटायचे तुज जाणण्याचे
हृदी ठेवण्याचे भाग्य उणे ॥
तरीही जगणे रेटतेच पुढे
पाठीवर कोढे प्राक्तनाचे ॥
होय निपचित जाणीव लाचार 
काय अंतपार तया नाही ॥
परि मिटते ना वेड सरते ना 
स्वप्न मिटते ना तुझे तेच ॥
विक्रांत जळता सुंभ क्षणोक्षणी 
वेदना घेऊनी कणोकणी ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

ठसा

ठसा **** जया प्रकाशाची हाव   ज्याचे आकाशाचे गाव  त्याचे दत्तात्रेय ठाव  ठरलेले ॥१ जया कळते बंधन  जरा जन्माचे कारण  तया दत्ताचे स...