शुक्रवार, १ सप्टेंबर, २०२३

ज्वालामुखी


ज्वालामुखी
*********
धुमसतो ज्वालामुखी
उंच त्या शिखरावर
वाहे लाव्हा येतो धूर 
रूप असे घनघोर ॥

पान पान जळू गेले 
रान सारे मरू गेले
जाणिवेच्या हुंकारात 
गाव नामशेष झाले ॥

भय फार पाखरांना 
त्राण जाई उडतांना 
दुमदुमे  भयनाद 
फळ कुण्या कामनांना ॥

अंतरात कोंडलेला 
किती खोल असे जाळ
 ठाऊक न उलटला 
किती युगे युगे काळ ॥

पुन्हा एक जाग येता 
तोच तप्त वेगावेग
आणि नभी उलटते 
एक दैवी गोल रेघ ॥

थरारत्या स्मरणात 
हादरतो कणकण 
उठूनिया लोपतसे
सनातन जागरण ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 


कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

ठसा

ठसा **** जया प्रकाशाची हाव   ज्याचे आकाशाचे गाव  त्याचे दत्तात्रेय ठाव  ठरलेले ॥१ जया कळते बंधन  जरा जन्माचे कारण  तया दत्ताचे स...