मंगळवार, ७ मार्च, २०२३

उमाळा


उमाळा
******

तेच स्निग्ध चांदणे 
पुन्हा माझ्या मनात
तेच नितळ गाणे
पुन्हा माझ्या कानात

तो स्पर्श आळू माळू
पुन्हा झिरपला डोळा
पौर्णिमेचे बळ अन् 
ये सागर  कल्लोळा 

किती किती कुठे पाहू 
ही जोत्सना उरात घेवू 
हरवता देहभान 
काय कुणास देवू 

हा सुगंध कुठला 
कणकण मोहरला 
हा भाव गहिरा 
साऱ्या नभात व्यापला 

काय सांगू कुणाला 
विक्रांत उधान जाहला 
जीवनाने झेलला या
एक सुखाचा उमाळा 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ ..


कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

नावीन्य

नावीन्य  ******** नको वाटते काहीच पुन्हा नव्याने करणे  वाळूचे बांधून किल्ले पुन्हा एकदा मोडणे ॥ तोच तोच खेळ असा पुन्हा पुन्हा खे...