वदती अधर
*********
ताम्र करडे
रेखीव डोळे
सूर्य किरण
जणू सांडले
आणि तरीही
मवाळ ओले
जणू आताच
व्याकूळ झाले
काही भुरके
तसेच पिंगट
केस कपाळी
होते लहरत
सुरेख तरीही
उदास हसणे
दु:ख थिजले
होते पाहणे
स्वर्गीचीच ती
जणू अप्सरा
प्रिया हरवली
दूर सागरा
त्या विरहाचे
दु:ख शापित
वदती अधर
काही नकळत
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा