कृष्णराया .
********
मन माझे कृष्णराया .
कळते मला न जरी
होते सुगंधित काया
हे तम किती दिसांचे
होतेच चित्ती जडले
वर्षाव तुझ्या प्रेमाचा
होता आज उजळले
येऊनही भाग्य दारी
होतो कधी निदसुरा
गुंजुन गीत या कानी
रमतो स्वप्न संसारा
मी जाणतो जरी मज
आहे स्वतःच उठणे
घेण्यास प्रकाश आत
आहे दार उघडणे
ती शुद्ध बुद्धी तुजला
मी मागतो रे कृपाळा
दे प्रेम तुझे मजला
वस सदा हृदयाला
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे https://kavitesathikavita.blogspot.com ☘☘☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा