वाट पाहीली
*********
डोळ्यात प्राण आणूनी
तारका विझूनी गेल्या
शोकात अश्मी होवूनी
भिजलेले शब्द माझे
चिंब भिजल्या प्रार्थना
मागण्याची लाज वाटे
आता झिजल्या शब्दांना
पुरी झाली दत्ता आता
तीच तडफड उरी
पुन: पुन्हा दुःख ओझे
का रे देतोस या शिरी
चालण्याचा सोस नको
मखमली वाटेवरी
काय मज देणे-घेणे
तुजविन आग सारी
प्रार्थना हा देह झाला
याचना हा श्वास आता
जगण्याच्या नाटकात
नको ठेवूस विक्रांता
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा