गोष्ट
*****
तुच शेवटा नेलीस
गोष्ट तुझी माझी खुळी
हसून पुसून गेलीस
चार थेंब दवाचे हे
मंतरलेल्या क्षणाचे
म्हणालीस एवढेच
आयुष्य असे रे यांचे
छोट्याश्याच गोष्टीचा त्या
छोटासा शेवट झाला
फुलण्या आधीच गोष्ट
शेवट वाट्यास आला
काय कुठे घडले ते
नसे कुणास कळले
कुठे काही अंकुरले
मातीवरती न आले
आता गोष्ट लिहायला
सांगूच नको कधी तू
फाटलेल्या पानांना या
फाडू नको अधिक तू
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा