********
असूनी मातीचा
जन्म हा धुळीचा
केला आकाशीचा
मेघ मज॥१
प्रसाद मिळाला
धन्य हा जाहला
जन्म इथे ॥२
नसूनही काही
जगी मिरविला
फुगा जै भरला
रंगीतसा ॥३
भरताच गर्वे
त्यांनीच फोडला
धुळी मिळवला
एकवार ॥४
उमजता चूक
धडा शिकलेला
पुन्हा उचलला
हसूनिया ॥५
पुन्हा फुगवला
भोक बुजविला
हवेत सोडला
हलकेच ॥६
जरी मी उडतो
हवेत डोलतो
परी हे जाणतो
दोरी कुठे ॥७
फुटणार भुगा
तुटणार दोरा
हातात दातारा
तुझ्या सारे ॥८
खेळतो मी नाथा
आता तुझ्या हाता
हीच सार्थकता
मज पुरे ॥९
साई गुरूतत्व
नमितो विक्रांत
कृपाळूवा दत्त
पदी नेतो॥१०
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा