*******
तुझ्या कृपेविन
सरतात दिन
पेटलेले प्राण
अहोरात्र ॥
जन्माच्या गर्दीत
हरवले पथ
खिळल्या ओझ्यात
श्वास जड ॥
तुझी प्रेम उब
डोळ्यात भरून
रहावे पडून
कोनाड्यात ॥
याहून अधिक
काही ना मागणं
नको देणं-घेणं
संसाराचे ॥
फाटलेले पंख
तुटलेले पाय
पतंगा न भय
मरणाचे ॥
जाणतो विक्रांत
हाती नच काही
गुरुकृपा होई
तेव्हा होई ॥
तोवरी माउली
साहे गे आकांत
भुक या पोटात
दर्शनाची ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा