खोलवर आत मध्ये
काय झाले ते कळेना
जाणिवेची जाण नवी
जणू आली डोळीयांना
मी आहेचा स्पंद आत
शब्दावाचून उमले
ढोल नगाऱ्याचे
गाणे
हळूच मग थांबले
तेच तेच धृव पद
ऐकू येते हर
क्षणा
कंटाळ्यावाचून
चाले
नाद तोच एक मना
आहे पण हाती घेता
नाही पण जगा आले
आले गेले विश्व
किती
सूर्य कितीक
फुटले
असे उरले आकाश
आज माझिया मनात
कळेना हे लिहितो
मी
की वारा जणू
पाण्यात
डॉ विक्रांत प्रभाकर तिकोने
http://Kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा