काष्ठ शिरी वाहतांना

वेदनेविन वेदना
अनवाणी पाऊलांना
गिळूनिया दु:ख चाले
जीवन समरांगणा

सृजन गीत कोवळे '
वक्षावरी अंकुरले
पेटले आकाश उग्र  
तनमन जळू गेले

काष्ठ शिरी वाहतांना
जन्म जणू काष्ठ झाला  

बंदिवान दो कुसात

जन्म आला अन गेला

 
गाडली नजर पथी  

जीवन साथी मानला

श्वेदी भिजुनी लाखदा

सदा कोरडा राहीला  

भार खांदी  घेऊनि

श्वास गेला थकुनी

चालायचे दूर अन

पेटणे चूल अजूनी

खुडलेला  जन्म तिचा

गंध कळल्या वाचुनी
का असे अर्थावाचुनी

धावते जीवन अजुनी

डॉ विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://Kavitesathikavita.blogspot.in