पिंपळपान

कोवळ पिंपळ
पान नव्हाळ
वाऱ्यावरती
करे सळसळ
वृक्ष गुलाबी
तांबूस नटला
नव जन्माचा
मुग्ध सोहळा
पाना पानात
टिहया घुमतो
माय धरला
पान्हा फुटतो
लालस पानें
सुवर्ण होतील
ज्ञानेशाच्या नि
ओव्या गातील
चैतन्यच हे
प्रभू रुपातले
क्षण गोठूनी
घन जाहले
वा सृष्टीच्या
वारे मधून
सहस्त्र जन्म
आले उमलून
इतुके स्पंदन
इतुके कंपन
पत्र नव्हे हि
गीत संजीवन

डॉ विक्रांत प्रभाकर तिकोने
http://Kavitesathikavita.blogspot.in