जन्म मजकूर झाला

जन्मा आधीचे लिहिले

पत्र जीवना मिळाले

क्षणी हरवून गेले

सारे मांडले सांडले

पत्र मजकुरावीण

कोरे पांढरे उजळ

दिला दावून संतांनी

उगा मानलेला मळ

आता हसावे कुणाला

अन रडावे कुणाला

खेळ नाहीचा मांडला

नच जन्मता वाढला

दत्त आतला कळता

जन्म मजकूर झाला

नसे विक्रांत इथला

एक बुडाडा फुटला

डॉ विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://Kavitesathikavita.blogspot.in

मोर्चे काढूयात !!

चला मोर्चे काढूयात

आपली ताकद जगा दावूयात

त्याच जुन्या फाटल्या विजारी

पुन्हा उघड्यावर ठेवूयात

फार सरमिसळ झाली इथे

भाईबंद हो वेगळे होवूयात

भिंती तुटल्या आळीमधल्या

आपापल्या पुन्हा बांधूयात

बोलायचे खूप राहीले

गुळणी थुंकून टाकूयात

तोंडातल्या शिव्या विसरल्या

चव पुन्हा ती घेवूयात

राजे आपण होतो यार

राजेपनी पुन्हा मिरवूयात

प्रजा माजली बंड जाहली

ठेचून पुन्हा काढूयात

हक्क मागतो आणि काय

उंचावरती  बसूयात

वंश आपला सर्वश्रेष्ठ हा  

झेंडा नभी रोवूयात

डॉ विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://Kavitesathikavita.blogspot.in

ती आजच गेली

कळले ती आजच गेली   

खर म्हणजे सुटली ती  

तेच मरण तसेच पुन्हा

फक्त वेगळी होती आकृती

एक दिवस अगदी तसाच 

फक्त काही तिथी वेगळी

साकळलेले दु:ख सांडले

अन वाहती जखम झाली

हळूहळू तो देह झिजणे    

आणिक सरणे श्वासाचे

असह्य वेदनांचे ओझे  

उरी भय तरी सुटण्याचे

मरणाचे ते सारेच रंग

गडद ठाशीव होते मांडले

अर्धे अधुरे असेच एक

फुल कोमेजून पडले

वाहणार होते अश्रू वाहिले

गाव ओले चिंब झाले

क्रियाकर्म मंत्र उगाच

सोपस्कार पार पडले

काहीतरी पण कुणाचे

नक्कीच इथे आहे चुकते

स्वप्न असावे जग सारे

किंवा मान्य करावे लागते  

डॉ विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://Kavitesathikavita.blogspot.in

दत्त जामीन

उद्याचा व्यापार

दिला मी सोडून

टाकिले मोडून

दुकानाला ||

चोरी गेले सारे

ज्याचे त्यांनी नेले

मुद्दल दिधले

बुडीताला ||

आता सारी चिंता

वाहू दे दत्ताला

जामीन ठेविला  

तयालाच ||

घालील तो खेटे

उगा परोपरी

दृष्टी माझ्यावरी

ठेवील गा ||

विक्रांत तोट्यात

जरी या जगात

लाभला भाग्यात

व्यवहार ||

डॉ विक्रांत प्रभाकर तिकोने
http://Kavitesathikavita.blogspot.in