चुकलो माकलो
सैराट धावलो
उशिरा पातलो
तुजकडे ॥
परी विसाव्याला
तुझाची आधार
होऊन साकार
दया दावी ॥
जग हे कलीचे
कळतेय जरी
पुन्हा पुन्हा परी
अडतोय ॥
तुजला भिडेला
घालतो कृपाळा
पुण्याई व्यापारा
वापरतो ॥
तुज विन मज
अन्य कुणी नाही
अन्य कुणी नाही
कृपा दृष्टी पाही
जीवलगा ॥
विक्रांत विनवी
श्रीदत्ता तुजला
ठाव दे पदाला
लेकराला ॥
डॉ.विक्रांत प्रभाकर
तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा