अवधूत पंढरी
पाय चालती चालती
अास उरात धरुन
धन मान यश भान
गाठी तोडून सोडून
कोण आलेले कुठून
कुठे जायचे निघून
शंका भीतीचे मळभ
गेले गजरी विरून
कुणा भेटणार काय
काही जाणल्या शिवाय
देती झोकून स्वत:ला
मनी बाप रखुमाय
ओढ कुणाची कशाला
मुळी कळेना मनाला
डोळी वाहती का धारा
शब्द ओठी ये विठ्ठला
बाप अवधुत माझा
बसे पंढरी सजून
बाळ विक्रांत नाचतो
हाती पताका घेवून
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा