पापाचा तो पैसा
असे रे कोळसा
आत्म्याचा आरसा
काजळता
देतो जगण्याला
सारे विश्वंभर
तया कृपेवर
आस्था ठेव
मनाची या हाव
नाही सरणार
आग मागणार
तेल सदा
एक एक पैसा
होय पाप ओझे
दार नरकाचे
रुंदावते
जळू दे रे हात
माझे अवधूता
चुकून लागता
तया कधी
विक्रांता भाकर
देई एक वेळ
नावे ओठांवर
आणि तुझे
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
**
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा