रविवार, ३ फेब्रुवारी, २०१९

कविता सौरभ




कविता सौरभ
********

कविता सौरभ 
जयास कळला
कागद पुरला 
नाही त्याला 

शब्द धावती 
थकल्या वाचुनी
एकामागूनी
एक असे

येती कल्पना 
नभात फिरुनी
उपमा घेऊनी 
नवनव्या

आणिक मात्रा
वृत्त घोटली
नाहीत लागली 
पांघराया

श्रोता तयास   
जरी न भेटला
शब्द न थांबला 
रुजणारा

कृपा नशिबी  
जया लाभली
धन्य जाहली 
कविजन

©डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे


कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

ठसा

ठसा **** जया प्रकाशाची हाव   ज्याचे आकाशाचे गाव  त्याचे दत्तात्रेय ठाव  ठरलेले ॥१ जया कळते बंधन  जरा जन्माचे कारण  तया दत्ताचे स...