देव गजानन
*********
हालवितो सोंड
फडफडी कान
आनंद निधान
गजानन
हासतो मधुर
सोंडेच्या मागून
मिश्किल डोळ्यान
पाहतसे
ध्यान लंबोदर
सुबक ठेंगणे
पायात पैंजणे
वाजतात
मस्तकी देखणा
मुकुट विशाल
मिरवितो भाल-
चंद्र छान
मूषक वाहन
ठेविले धरून
विश्वा या देऊन
अभय ते
दंत टंक करी
ज्ञानाचा वर्षाव
अज्ञान अभाव
सज्जनांस
पाश अंकुशाचा
धाक कळीकाळा
भक्तांचिया गळा
कृपा हार
अैसा पाहियला
देव गजमुख
झाले प्रेमसुख
विक्रांत या
c.डॉ.विक्रांत प्राभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा