मंगळवार, १९ फेब्रुवारी, २०१९

माझे सचोटीचे गाणे




माझे सचोटीचे गाणे
*****************

गाडी चालते चालते 
तेल सरते सरते 
धूर भरल्या पथात 
रोज येणे जाणे होते 

पथ खड्ड्यांनी भरला 
देह खिळखिळा झाला
गाडी किती रे खटारा 
बोले बाजूनी जाणारा 

धास्ती दिव्याची रोजची 
कधी पंक्चर व्हायची 
पण मिळता पगार 
भिती उद्याला उद्याची

मोल कष्टाचे मिळता 
मजा जगण्यात आहे 
बरबटलेल्या खिशाला 
पाप वेटाळून राहे

पडो हाताला रे घट्टे 
श्वास धपापो उरात
स्वेदगंगेच्या या काठी
तप घडावे सतत 

दत्त चालवितो जिणे
ऐसे सुख  समाधाने
त्यांच्या पायी रुजू होवो 
माझे सचोटीचे गाणे

© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in



कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

ठसा

ठसा **** जया प्रकाशाची हाव   ज्याचे आकाशाचे गाव  त्याचे दत्तात्रेय ठाव  ठरलेले ॥१ जया कळते बंधन  जरा जन्माचे कारण  तया दत्ताचे स...