शनिवार, ६ फेब्रुवारी, २०१६

आकार मिटला



आकारी असुनी 
आकार मिटला
हरवूनी गेला 
पोकळीत ||१
दुरून लांबून 
प्रकाश वरून
खोल नळीतून 
घडे यात्रा ||२
श्वासांचे बंधन 
पडले म्हणून
आलो परतून 
उगाचच ||३
कसे नेले कुणी 
आणले परत
नच अवगत 
झाले जरी ||४
दावून झलक 
गेला प्रकाशक
अंधाराचे बीक 
मोडीयले ||५
विक्रांत निशंक 
होवूनिया थेट
चालू लागे वाट 
ठरवली  || ६

विक्रांत प्रभाकर तिकोणे



येथे
लेबल: , ,

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

याची सदस्यत्व घ्या: टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)

घेई सोबत

घेई सोबती ******** कंटाळून जगताला  म्हणे विक्रांत दत्ताला  का हो टाकले मजला  ऐश्या या भोगवट्याला  तुम्ही घेतले ते छान  एक कौपीन ...

  • मरण
    झाकलिया घटीचा दिवा । नेणिजे काय झाला केधवा । यारीती जो पांडवा । देह ठेवी ...ज्ञानेश्वरी मरण ***** असे हवे रे सुंदर मरण   ज्यात ओघळून  जाईल ज...
  • अलख
    अलख ****** जन्म असा ओढाओढ  पायावरी आले फोड  तर मग काय झाले  दत्त वैद्य सवे गोड ॥१ मळलेल्या जीवनाचे  ओझे तेच वाहायचे   परी मनी घं...
  • आधार
    आधार ******** भिजल्या प्रश्नास कोरडे उत्तर  ते ही बरोबर हवे कुणा ॥ रुजलेले बीज शुष्क माळावर  किती जगणार कोणा कळे ॥ थकलेला देह यश...
  • तुझे डोळे
    तुझे डोळे ***** तुझे डोळे चांदण्यांचे बावरल्या हरीणीचे दूर कुठे अडकल्या गायीच्या गं दावणीचे . तुझे डोळे नवाईचे घनदाट...
  • व्यवहार
    व्यवहार ******* नको हा  व्यवहार  वाटतो संसार  परी खांद्यावर  भार आहे ॥१ कळेना मज का हा जन्म चालला  अर्थ हरवला  इथे असा ॥२ हातात ...
  • महात्मा ज्योतिबा फुले
    महात्मा ज्योतिबा  फुले ****** ज्योतीबा, तू लावलेल्या वटवृक्षांच्या सावलीत जगत आहोत आम्ही समतेची स्वातंत्र्याची फळे चाखत आहोत आम्ह...
  • मोकळे केस तू
    मोकळे केस तू ! रुपेरी कांतीचे  लेवून चांदणे मोकळे केस तू मिरवित येते  काजळ कोरले  दिठीत सजले गाली ओघळून   तीट लावते चालणे त...
  • माणूस माझे नाव
    माणूस माझे नाव ****** माणूस माझे नाव रे धरती माझे गाव रे  जाणतात सारे परी कुठाय बंधूभाव रे ॥१ कुणी म्हणतो तावाने अरे माझा धर्म म...
  • तू अहिल्या !!
    तू अहिल्या  !! जग तसे छोटे आहे दिशेमध्ये भरलेले तू कोठे जाशील राणी मन जरी वादळले बंद कर दरवाजा     कड्याकुड्या लाव जर...
  • तन्वीस
    तन्वीस ****** सुखे सारी तुजसाठी यावी आकाश होऊन  निळी कुसुंबी सोनेरी  सहा ऋतूत सजून  कधी सावळ्या मेघांनी  तुज घ्यावे लपेटून  ओल स...