मरता आले जर कधी
खरे मरण ते
येण्याआधी जगण्याची कला कळून
सुटून जाईल जन्मव्याधी
हात मध्ये एकही नाही
या मरणाचे भय असे का
ते ही सांगता येत नाही
गोरख बाबा सांगून गेला
गोड त्या मरणाचा पण
रस्ता कुणासच मिळाला
जन्म असे का मी ढकलत
कळल्यावाचून जणू निद्रेत
रोज स्वत:ला आहे लोटत
शंका मरता येईल का ही
जीवनाचा लोभ असा की
अजून हातचे सुटत नाही
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा