लग्न करुनी
सुखिया झाला
विनोद हा तो भला
थोरला
एकच प्रेम ते खरे
चांगले
की जे उलटून आत
वळले
पुन्हा बांधला
जरी का सुटला
मृग मोहाने न
व्याधे मारला
गुरु पदारविंदी
तुष्ट जाहला
उठाठेव त्या
पुन्हा कशाला
मुक्ती नवरी जया
न कळली
व्यर्थ साधना
मूढा मिरवली
विक्रांत
दत्तचरणी थांबला
दुनियादारी हा खेळ
संपला
विक्रांत
प्रभाकर तिकोणे
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा