**********
तुझ्याशिवाय
कविता लिहिणे
स्वप्न पाहणे होत नाही
बळे बसवतो
कुणास मनात
भावभावनात उगा जरी
परी तो आवेग
आस ना उत्कट
जीवास चिरत जात नाही
तू दिलेस जे
सुख सोनेरी
घाव दुधारी जगण्याला
ते जगणेही
मागे पडले
आणिक उरले शून्य पाही
रिक्त एकटे
फक्त असणे
शाप भोगणे जसा काही
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा