********
काही भोगला टाकला खेळ मनाचा हा सारा
होतो उगाच वाहत काळ थोडा थबकला
होतो उगाच मरत देह खोडा जाणवला
मन मुरले मनात काही टाकाटाकी झाली
सृष्टी सृजली वाढली दृष्टी जडव्याळ झाली
दीप मिटता सकळ छाया गेल्या अंधारात
कोणी गिळले कुणास कोण मरे प्रकाशात
शब्द लिहितो विक्रांत हाले सावली झोतात
आले शून्यातून वर्ण अर्थ पेटले मनात
दत्त फुंकर कानात त्याचे नभी पडसाद
आले रोरांवत पानी गेले बुडून जगत
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा