डॉक्टर तांबे श्रद्धांजली
****
काही चेहरे काही व्यक्ती
मनावर कोरल्या जातात
अगदीच खास अशी जवळीक
नसून सुद्धा आपल्या असतात
डॉक्टर तांबे
काही वर्षांपूर्वी ज्याच्या सेंड ऑफला
मी कविता लिहली
त्याच्यावर शोक संदेश पर कविता
लिहली जाणे हे अतिशय दुःखद आहे
त्याच्या आकस्मित जाण्याने
झालेली ही कटू जखम
खोलवर सलत आहे
त्याच्याशी तश्या फार गप्पा
नाही मारल्या कधी
त्याच्या खांद्यावर हात ठेवून
चाललो नाही कधी
जीवनातील घटना आठवणी
व्यक्तिगत कौटुंबिक सुखदुःख
शेअर केले नाही कधी
पण रुग्णालयाच्या कंपाउंडच्या
भिंतीमध्ये असलेली ही मैत्री फक्त
सहकारी या नात्यापुरतीच मर्यादित नव्हती
त्याच्या बोलण्यात वागण्यात असणारा
मैत्रीचा स्नेहाचा अंश
समोरच्याला आपला करून टाकायचा
आणि त्या आपल्याश्या केलेल्या त्याच्या
अगणित मित्रांमध्ये मी होतो
तांबे च्या निवृत्तीनंतर
आम्ही क्वचितच भेटलो
काही कामे फोनवर झाली
काही संवादही फोनवर झाले
पण आवर्जून भेटावे तेवढे
खास कारण झालेच नाही
कदाचित आणखीन काही वर्षेही
आम्ही भेटलो नसतो
पण ज्याच्या जाण्याने मनात खड्डा पडतो
ज्याचे जाणे एक आघात ठरतो
तो तुमचा खरोखरच
जवळचा मित्र असतो
आप्त असतो आणि आप्त जाणे
यासारखी दुःख नसते
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा