सावरकर (पुनर्लेखन)
*******
ज्याच्या घरात तात्यासाहेब सावरकरांना मान आहे
आदर आहे
त्याच्या मनात
सावरकरांचे शब्द असणारच
ज्याच्या मनात सावरकरांचे शब्द आहे. त्याच्यामध्ये आग ही असणारच
ती आग साधीसुधी आग नसते
ती यज्ञवेदित धडाडणारी
पवित्र ज्वाला असते .
त्या शब्दांचे किती ऋण आहे माझ्यावर
हे मी जाणतो
आत्मग्लानीतून स्वधर्म लांच्छनांच्या
मी बाहेर पडलो
ताठ मानेने हिंदुत्वाच्या तटावर
मी उभा राहीलो
या माझ्या अन अश्या अनंत मनाला
परकीय सत्तेने भाषेने संस्कृतिने
आणलेले तमोमय मलिन मळभ
दूर सारले त्या शब्दांनी.
या धर्मातील अनिष्टता ही
जाणली मानली
ती दूर करायचे धारिष्ट व बळ दिले
दृष्टी उघडली
धर्म विज्ञान संस्कृती देश भाषा
यांची सारी परिमाणे बदलली
जी कधीच कळले नव्हती
मनावर लादलेली लावलेली
खुज्या महापुरुषांची खोटी चित्रे
दिली टरकावून फाडून फेकून
होय भाजले मन तेव्हा
ओरखाडेही उमटले
पण लखलखीत झाले पात्र
सार्थ अन व्यर्थ कळले
सरकारी शालेय पुस्तकात
सावरकर तसे नव्हतेच
असेलच तर एका पॅरा मध्ये
अभिनव भारताशी जोड्या लावायाला
उपयोगी पडायचे
किती कद्रुपणा हा.
पण ते ही बरे झाले
अंध भक्तीभावाने
नाही स्विकारले मी त्यांना
कारण आता ते व्यक्ती नव्हते
एक जीवन दृष्टी होते
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा