******
मागतांना दान मोठे झोळीच फाटून जाते
दाता मोठा दानशूर देतो डोळे मिटुनिया
माग मागे भिकारी जो त्यास हवे हसावया
मुठभर आले हाती जोंधळे वा रत्न काही
लायकी वाचून कुणास काही रे मिळत नाही
एकदाच कुणी देतो पुरे ते बघ असते
पेटता ज्योत दिव्याने दिवाच होणे असते
भिक झाली बहु तुज आता चुल तू पेटवी
आत्मतृप्त ढेकरीत बोधात जीव निजवी
सांगतो मित्रास मित्र वेळ आहे ठरलेली
म्हणू नकोस विक्रांत मैत्री नाही निभावली
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा