दत्त माय

दत्त माय

********

कैसा जीवनाचा

चालला प्रवास

अवघे सायास

करू जाता ॥१

सदैव समोर 

असतो उतार 

न मिळे आधार 

थांबावया ॥२

नामाची ती काठी 

मिळता हातात 

बळ पावुलात

येते काही ॥३

ध्यानाचे झुडूप 

येता जीवनात 

होय यातायात 

सहनही ॥४

पण कधीकधी

पडताच खाली 

वेदना आरोळी 

मुखी येता ॥५

धावे दत्त माय

प्रेमे सावरते 

हातास धरते 

चालविते ॥६

किती रुपातून

किती हातातून

घेते सांभाळुन 

प्रेमळास ॥७

विक्रांता पातला

किती अनुभूती 

जीव तयाप्रती 

वाहीयला ॥८

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘